- bahaçı
- bax bahacıl.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bəhadar — f. 1) qiymətli, dəyərli; 2) baha, bahalı; 3) bahaçı, bahacıl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəddar — ə. 1) zalım, mərhəmətsiz, amansız; 2) vəfasız, xain; 3) namərd, xəyanətkar, əhdini pozan; 4) m. bahaçı, bahacıl, adamsoyan (alverçi haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bahaçılıq — is. Bahaçı adamın xasiyyəti. Mircümə ilə başqa qaçaqların bir fərqi vardısa, o da Mircümənin bahaçılığı idi. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərisoyan — is. 1. Heyvanların dərisini soymaqla məşğul olan işçi. 2. məc. dan. İnsafsız, bahaçı, istismarçı adam haqqında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gönsoyan — sif. 1. Kəsilmiş heyvanın gönünü soyan. Gönsoyan qəssab. Gönsoyan maşın. 2. dan. Çox bahaçı, bahacıl adam haqqında. 3. məc. Zülmkar, zalım, qəddar mənasında. Dözə bilməz insan oğlu; Bu gönsoyan qanunlara! S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti